- به چه می اندیشم ، این همه قصه ی من

همشون مرده شداند، همشون ترد شده از خویش اند

- کاش یک دم نفسی ، از ته قلبم برون می آمد

کاش میدیدم که من ، سایه ی روشن خویش

- سایه ی روشن من بیرنگ است ، من ندایم الله

و دلم قرص ، که از اقبالم ، بهترین را دارم

- جمله این قصه ی من ، غصه ی پرواز است

پر و بالم همه از ترس شکست ، رنگ پرواز ندیدست به خود

- نور پرواز من است ،آسمان محو تماشای من است

می کشم سایه ی تردید و شکست ، روح من آزاد است ...

 

شعر از  A.w.K

نوشته شده در یکشنبه 90/9/6ساعت 10:46 عصر توسط ابوالفضل کماری نظرات () |